De Queeste at it's end.

Vandaag om 6u45 opgestaan en alles klaargemaakt voor vertrek terug naar Padova.  Ook de volgende dagen zal ik voornamelijk spenderen aan rijden, recupereren en lezen.  Ik heb weinig gelezen deze vakantie. Ideaal dus om mijn schade alsnog in te halen.
Morgen naar Hells Feriënresort in Fügen (Oostenrijk) en dinsdag de traditionele afsluiter in Hotel Rössle in Westerheim (Duitsland).
De eigenlijke reis als queeste is hiermee afgesloten.  Als ik nog "schöne bilder" kan maken, zal ik die zeker met jullie delen.

Onderstaand is een poging om 'selfie' en 'thumbs up' met elkaar te combineren.

Arrivederci amici,

Hubert

Assisi en Spello

Vandaag op tijd opgestaan want de rit naar Assisi is 80 km maar duurt meer dan een uur.  Het is de moeite waard geweest.
Parkeren in Assisi loopt niet van een leien dakje, dus had ik alles uitgekiend en was Lucie helemaal klaar. Hubert echter niet want ik ben gestopt op een andere  parkeerplaats waar ik niet moest betalen. Zoals gewoonlijk maak ik een foto van de locatie.

Vlak daarna kwam ik een Italiaans koppel (met de auto) tegen die aanboden om mij aan de ingang van de oude stad af te zetten. Een kleine drie kilometer uitgespaard, dixit mijn lokale taxidriver.
Ik heb een drietal uren rondgewandeld in Assisi.  Een prachtige stad vergeven van de toeristen en allerhande religieuzen.

Alles draait er rond het leven van Franciscus van Assisi natuurlijk.
Hier een beeld van het klein kamertje waar Franciscus door zijn vader werd opgesloten :

The prison 

De tempel van Minerva kreeg in de 15de eeuw een religieus doel :

En tot slot waar alles en iedereen naar toe wordt geleid :

De kathedraal van Franciscus van Assisi. Indrukwekkend, hetgeen ook de bedoeling is.
Om binnen te mogen moet je deftig gekleed zijn, stil en er mogen geen foto's worden genomen.  Strenge suppoosten zien erop toe dat aan alle voorwaarden wordt voldaan.  Ik mocht binnen en doe zoals iedereen  (in 't geniep) :

Troon waarop de paus zit

Daarna terug naar de auto voor de volgende stop, op aanraden van de campeigenaar, Spello.
Echter zonder mijn orienteringsdebiliteit gerekend.  Ik heb anderhalf uur rondgelopen en mijn auto niet gevonden.  Ten einde raad naar de lokale politie en de foto getoond.  Een ouwe rot met 33 jaar dienst wist onmiddellijk dat dit de parkeerplaats voor de ingang van het plaatselijk 'ospetale' was.  Hij heeft mij op de bus gezet en jawel daar stond mijn trouwe vierwieler te wachten.  Een opluchting toch.

Dus op naar het middeleeuwse Spello.
Ook daar was Franciscus aanwezig :

De terugkeer van St Franciscus

Ik geef jullie nog wat sfeerbeelden van Spello :

En natuurlijk de wijsheden van de mens :

Morgen begint de terugtocht amici, tot dan.

Hubert

Een vijfsterrenqueeste : Orvieto.

Ik ben vandaag traag op gang gekomen na een onrustige nacht.
Bedoeling was om te toeren van Orvieto naar Spoleto, Todi en terug naar Civittela del Lago.  Ik ben tot en Orvieto en terug naar Civetella geraakt.  Blijven plakken dus.
Orvieto heeft dan alle troeven om dit te rechtvaardigen.

The main thing : de Duomo natuurlijk.  (Grazie mille aan Kaat die mij dit huizenhoog heeft aanbevolen) Een kathedraal waar 300 jaar aan is gebouwd.  Het is dan ook majestueus :

Duomo in Orvieto

De voorzijde van de kathedraal heeft massa's gouden versieringen :

Ook aan de voorkant allerhande taferelen uit de bijbel :

De geboorte van Eva

De boom der kennis

Een kleine spielerei :

Ik ben er dus geweest

In de chiesa del Sadti Addrea e Bartolomeo dit fantastisch glasraam :

Aantrekkingspool van licht

In deze kerk of een andere een prachtig mariabeeld :

Een andere mooie attractie is de Pozzo di San Patrizio. Een 62 meter diepe waterput, aangelegd door Antonio da Sangallo in opdracht van paus Clemens VII.
In de put zijn twee wenteltrappen (elk 248 treden) die als een helix rond de put draaien. De ene trap om naar beneden te gaan de andere is de weg naar boven.
De 72 bogen in de put zorgen voor natuurlijk licht :

Beneden is een bruggetje van de ene naar de andere trap :

De uren vliegen voorbij en ondertussen was het al 17u30 en dus geen tijd meer voor de rest van de geplande tocht. Want er moest ook nog worden gekookt, kledij gewassen , enz. ...

Op de terugweg toch nog even gestopt om dit slotbeeld voor vandaag te schieten :

Morgen op tijd opstaan voor de volgende verkenningstocht.
Tot morgen amici,

Hubert

Umbria : terra incognita

Amici het was een lange en moeilijke rit naar Civitella del Lago. Ik ben aangekomen op een kleine gezellige camping in the middle of nowhere :

Camping Il Falcone

Jawel ook hier speelt 'de valk' een cruciale rol.  Ongeveer in het midden van de foto zie je een wit vlekje : mijn caravanetje.

Rest mij  'ave opa' met schoonheid en wijdse zichten :

Arrivederci amici

Hubert

Vincenza stad van Andrea Palladio

Andrea Palladio was een architect van de renaissance.  Hij streefde in zijn werk naar een maximale harmonie tussen alle elementen : gebouwen, stadsstructuur, omgeving enz. ...  Dank zij hem werd Vicenza in 1994 toegevoegd aan het Unesco werelderfgoed.
Een man naar mijn hart zijn streven naar harmonie indachtig.

Er zijn 2 elementen die ik, als leek natuurlijk (architecten aller landen perdonami), erg heb bewonderd : het Basilica Palladiana en vlak ernaast de Torre Bissara.

Ik heb ze proberen vangen in één beeld :

Torre Bissara en Basilica Palladiane (vue d'artiste)

Voor de liefhebber die een zicht wil op beide gebouwen :

In al hun glorie

Mijn lens was net niet breed genoeg om het plein aan beide zijden te omvatten, een poging dus :

Piazza dei Signori

Ik merk dat ik automatisch grijp naar de knop 'extra groot om jullie een zo accuraat mogelijk beeĺd te gevën.  Unesco werelderfgoed waardig beste vrienden.


Zeker zo mooi is het Loggia del Capitaniato :

Een gebouw dat gerust naast de vorige mag staan.


De intrede in de stad maakte ik via de een mooie ingangstoren :

Torre di Porta Castello

Al met al een dagje cultuur en architectuur.  Ik ga er uit met mijn favoriete middagsnack om aan de 30°C weerstand te bieden :

Tot morgen beste vrienden vanaf het verste punt van mijn reis nl. : 
Civitella del Lago.  We zitten dan in midden Italië.

A domani amici,

Hubert

De Queeste van Rovinj naar Cervarese Santa Croce.

Vandaag Kroatië ingewisseld voor Italië.  Tot mijn verbazing ben ik het korte stukje Slovenië doorgereden zonder een vignetta te moeten kopen. Scheelt 15 euro in de portemonnee.

Om 10u26 vertrokken en om 16u36 opgezet in La Buona Terra. For old time's sake want ik was hier verleden jaar ook.

La Buona Terra camping

De 'patron' was blij nog eens Frans te kunnen praten.  Hij had dat geleerd op school en pakt er graag eens mee uit.
To mijn grote spijt geen 'cucina della mamma'  Het restaurant is vanaf deze week enkel open in het weekend.  Dus heb ik zelf mijn kostje gekookt.

Tijdens het boodschappen doen voor de eerste maal deze reis regen gezien.  Kort krachtig en overvloedig zoals het in deze streek gebeurt.

Op vraag van ... Een technisch lelijke foto van de regen en de donkere lucht :

Vanavond eens vroeg slapen want de rit was toch vermoeiend en intens zeker met de vele vrachtwagens. Ik heb op een bepaald moment zeker 15 min vrachtwagens ingehaald.  Toch een speciaal beroep als ik het zo overdenk zeker met files en in druk verkeer.

Morgen ga ik Vicenza bezoeken. Stad van de 16de eeuwse architect Andrea Palladio.  Dat worden dus gebouwen, kerken, pleinen en standbeelden mensen.
Tot later,

Humberto

Een kunstenaarsdorp en de kleinste stad ter wereld : Grožnjan en Hum

We zijn weer op actief gesprongen beste vrienden.
Op aanraden van het onthaal 2 plaatsen in het binnenland, want de kuststreek had ik vroeger al verkend.

Ik heb opzettelijk de binnenwegen genomen. Prachtige zichten maar lang rijden (1u17) en bij ieder dorp wordt de snelheid gelimiteerd tot 40 km.

Het eerste dorp is een kunstenaarsdorpje nl: Grožnjan. Doet, qua opzet een beetje denken aan Rouissillon, wel kleiner en donkerder.

Grožnjan kunst

Nog een hoekje

Het was zeer rustgevend zo slenteren van de ene kunstenaar naar de andere.  De prijzen zijn echter commercieel.  Iets dat in mijn smaak viel, kostte al vlug 1000 kuna.

Mijnen bruinen kan dat niet trekken, zoals ze in de vlaanders zeggen.  Ik heb het mentale beeld natuurlijk.

En dan Hum, de kleinste stad ter wereld (20 inwoners)  Hum mag zich 'stad' noemen omdat het een burgemeester heeft en er faciliteiten zijn voor administratie en openbare zaken.  Het heeft natuurlijk het voordeel dat zelfs ik er niet kan in verloren lopen.

Ze weten wel van wanten want iedere auto moest 10 kn betalen om te parkeren op een plaats door de parkeerwachter aangewezen.

Ik geef jullie wat sfeerbeelden mee :

Daarna kon ik beginnen aan de terugrit. Ik heb nog boodschappen gedaan voor het avondeten, de rekening betaald en een praatje gemaakt met de sommelier van het restaurant.  Er was jammer genoeg geen tafel meer vrij voor vanavond. 

Dat zal dan voor een volgende keer zijn want morgen : viva Italia.

Mijn eerste stop is Agriturismo La Buona Terra in Cervarese Santa Croce.

Arrivederci amici.

Hubert